مُحمّدِ اَمین

برگرفته از کتاب: «محمد رسول الله»[1]

گردآوری و تلخیص: آذر طاهری ( کارشناس ارشد برق – مخابرات سیستم ؛ info@mohammadivu.org)

«لو نیکولاویچ تولستوی»، نویسنده شهیر روسی، طی سالهای 1828 تا 1910 میلادی در روسیه زندگی کرده و زندگی پر فراز و نشیبی داشته است. آنچه در زندگی این نویسنده متفکر، بیش از سایر مسائل به چشم می‌خورد، تلاش صادقانه و به دور از تعصب او برای یافتن حقیقت و معنای زندگی است.

 او در نوشته‌ای رنج و درد خود برای رسیدن به خدا و باز یافتن ایمان را چنین بازگو می‌کند:

" زمانی در گذشته که فکر می‌کردم چگونه به زندگی خود پایان بدهم، قلبم پر از حزن و غم می‌شد. اگر بخواهم به این حالت روحی نامی بدهم باید آن را «در جستجوی خدا» بنامم ... بسیار نیک می‌دانستم که تحت اراده‌ای بسیار قوی قرار داریم که آن اراده خداوند است که مفهوم زندگی است. ولی باز هم از خودم سوالاتی داشتم ... وقتی نیک نظر کردم متوجه شدم که این پاسخ‌ها مرا راضی نمی کند. وجودم را ترس فرا گرفت و شروع به خواندن دعا کردم. از او خواستم به من کمک کند. فکر کردم او صدای مرا نمی شنود. قلبم مملو بود از این که خدایی نیست. در آن موقع باز هم دعا کردم. «خداوندا به من رحم کن مرا از این درد نجات بده»، «خداوندا به من راه را نشان بده»! ... اگر برای یافتن خدا کمی امید نداشتم زندگی‌ام به پایان می‌رسید ... بدون او زندگی محال بود ... "[2]

برگرفته از: کتاب «محمد در اروپا»، نوشته‌ی مینو صمیمی[1]

تحقیق و گردآوری: آذر طاهری ( کارشناس ارشد برق – مخابرات سیستم ؛ info@mohammadivu.org)

«آر. وی. سی. بادلی»، (1970-1892م.)،[2]   نویسنده و روزنامه‌نگار انگلیسی معاصر است.

نکته قابل توجه در زندگی این نویسنده، مسافرت‌های او به نقاط مختلف جهان است. به طوریکه او به مدت 7 سال در میان مسلمانان آفریقا و اعراب بادیه نشین زندگی کرده است. حاصل این سفرها، آثار متعددی است که از وی به جای مانده است[3]  . یکی از این آثار، کتابی است به نام «پیام آور»[4] که در آن به شرح حال زندگی محمد (ص) پرداخته است.

  وی در قسمتی از کتاب «پیام آور» چنین می نویسد:

"سعی من بر این بود تا محمد را آنچنان که حقیقتا بود، معرفی کنم ... مردی با علایق ساده، اما برخوردار از شخصیتی بزرگ. کسی که خیر و مصلحت امتش را در دل داشت. مردی که از سوی خدا به او الهام شده بود، اما در مورد آنچه انجام می داد، به شیوه ای منطقی می اندیشید. محمد در عین ساده گرایی عاشق زیبایی بود. اوفقط یک مردی روحانی نبود، مردی دنیوی نیز بود که مثل بقیه افراد می زیست ... محمد در جامعه و در میان مردم احساس بیگانگی نمی کرد. او ازدواج کرد. چندین فرزند داشت، سوارکار خوبی بود، می توانست کفش‌های خود را تعمیر کند و لباس‌هایش را وصله بزند. بسیار خوشخو و خوشرو بود. خود را پیشوای قوم می دانست اما هرگز مغرور و خودستا نبود و هیچ گاه در راه ایجاد کاخ و دربار نکوشید. او هرگز کسی را وادار به این اعتقاد نکرد و مدعی نشد که از توانایی شگفت آور فراطبیعی نظیر خدا برخوردار است"[5]

 این نویسنده اروپایی در همین کتاب، پیامبر رحمت و مهربانی را اینگونه توصیف می کند:

"[محمد (ص)] فرمانده عربستان بود، اما از غذا خوردن با یک برده یا قسمت کردن خرمای خود با یک گدا ابا نداشت. آیا مردی که پیام خدا را از آسمان دریافت نکرده بود، می توانست چنین پیوند و پیمانی برادری را در سطح جهانی به وجود بیاورد؟"[6]

برگرفته از: کتاب «تمدن اسلام و عرب»، نوشته‌ی گوستاولوبون

تحقیق و گردآوری: آذر طاهری ( کارشناس ارشد برق – مخابرات سیستم ؛ info@mohammadivu.org)

«گوستاو لوبون» (1931- 1841 م.)[1]  مورخ، جامعه‌شناس و پزشک فرانسوی است که نظریاتش در زمینه روانشناسی اجتماعی شُهره گشته[2] . وی با مسافرت به کشورهای مختلف و تحقیقات در زمینه تاریخ و تمدن ملت‌های مختلف، آثار با ارزشی از خود به جای گذاشته که از جمله آنها میتوان به «تمدن هند»[3] و «تمدن عرب»[4]، اشاره کرد.

برگرفته از: کتاب «نگرشی تاریخی بر رویارویی غرب با اسلام»، نوشته‌ی دکتر جهانبخش ثواقب

تحقیق و گردآوری:  آذر طاهری ( کارشناس ارشد برق – مخابرات سیستم ؛ info@mohammadivu.org)

«هنری دو  بولنویلیه» (1722 – 1658 م.)[1]  نویسنده و مورخ فرانسوی قرن هجدهم میلادی است. او در زمینه مطالعات تاریخی کتابهای متعددی نوشت که بسیاری از آنها بعد از مرگ وی چاپ شدند. بولنویلیه از نخستین پژوهشگران فرانسوی است كه درباره زندگی محمد (ص) به تحقیق پرداخته و كتابی در این باره با عنوان «زندگی محمّد»[2] نوشته است. این كتاب در سال 1723میلادی - پس از مرگ بولنویلیه - منتشر شد ولی نسخه خطی آن در زمان حیاتش دست به دست می‏گشت. در 1731 نیز ترجمه انگلیسی کتاب، در لندن چاپ و منتشر شد.

 این محقق و اندیشمند فرانسوی، در زمانی از محمد (ص) سخن می‌گوید که موج قضاوتها و نظرات بدبینانه نسبت به پیامبر اسلام و پیام او در اروپا رواج دارد. اما بولنویلیه، محمد (ص) و پیام او را تحلیل کرده و آیین او را چنین معرفی می‌کند:

«آیین محمّد چنان  خردمندانه است كه برای تبلیغ آن هیچ نیازی به جبر و قهر نیست. كافی است كه اصول آن را به مردم بفهمانند تا همه به آن بگرایند»[3]

بولنویلیه، محمد (ص) را نماینده زنده عنایات پروردگار می‌داند و اینچنین می‌گوید:

«محمّد صفاتی عالی  داشت و خداوند فصاحتی فوق بشری به او عطا كرده بود. چندان كه می‏توانست نادان‏ترین و خردمندترین مردم روزگار خود را متقاعد سازد و به دین اسلام معتقد گرداند.»[4]

«محمّد قانونگذاری بزرگ و خردمند بود كه دینی مُهذّب برای جهانیان به ارمغان آورد. [او]  نماینده زنده عنایات پروردگار بود.[5]

جمع آوری و تحقیق: آذر طاهری  (کارشناس ارشد برق – مخابرات سیستم ؛ info@mohammadivu.org  )

محمد (ص) در تاریخ حیات آدمی، شخصیتی سرنوشت ساز است. اگر اهل فکر و اندیشه باشیم از کنار او به راحتی نمی‌توانیم بگذریم. او را باید شناخت و پیامش را باید شنید.

این بار از محمد (ص) می‌گوییم اما نه از دید یک مسلمان؛ بلکه از دید اندیشمندانی غیر مسلمان که بسیاری را به نام می‌شناسیم و یا شاید آثارشان را دیده و خوانده باشیم.

در این نوشتار، راه و آیین محمد(ص) را نه از زاویة دید یک پیرو معتقد، بلکه از  دید غیر مسلمانانی به نظاره می‌نشینیم که اهل تحقیق‌اند، در احوال مردمان دقت کرده، تاریخ، فرهنگ و روش زندگی آدمیان را مطالعه کرده و قلم ها زده اند؛ آنانی که صاحب نظرند و نظراتشان قابل تامل است.

آنچه در ادامه می‌خوانیم دیدگاه تعدادی از صاحب نظران بزرگ غیر مسلمان تاریخ بشری است که هر یک با مطالعه و تحقیق و البته از زاویه دید خود به شخصیت محمد (ص) و پیام او پرداخته اند. شخصیتی که بعد از 1400 سال، صدها میلیون  نفر در این کره خاکی امید دارند پیرو راستین او و راهش باشند.

نویسنده: زهرا مرادی  ( کارشناس ارشد MBA؛  z.moradi@mohammadivu.org )

استاد راهنما: مسعود بسیطی  (کارشناس علوم تربیتی و ادیان و فرق؛  m.basiti@mohammadivu.org)

در انجیل، از زبان حضرت عیسی (ع) چنین بشارت شده که:

"چون آن «فارقلیط» که از نزد پدر برای شما می‌فرستم بیاید، یعنی روحِ راستی که از نزد پدر می‌آید، او خود درباره‌ من شهادت خواهد داد[1]. 

من به شما راست می‌گویم که رفتن من برای شما مفید است، زیرا اگر نروم «فارقلیط» نزد شما نخواهد آمد. امّا اگر بروم او را نزد شما می‌فرستم [2] .

ولیكن چون او یعنی روح راستی آید، شما را به جمیع راستی هدایت خواهد كرد زیرا كه از خود تكلّم نمی‌كند بلكه به آنچه شنیده است سخن خواهد گفت و از امور آینده به شما خبر خواهد داد [3]."

ولتر فرانسوی: حضرت محمد(ص) بی‌گمان مردی بسیار بزرگ بود. وی جهانگشایی توانا، قانون‌گذاری خردمند، سلطانی دادگر و پیامبری پرهیزگار بود. او بزرگترین نقشی را که ممکن بود در مقابل چشمان مردم عادی ایفا کند در روی زمین ایفا کرد.

بسیاری از مفسران اهل سنت در ذیل آیه اول سوره انشراح، «الم نشرح لک صدرک»، روایات مختلفی را در تفسیر آیه بیان نموده و توهم نموده اند که مراد از شرح صدر همان شکافتن شکم پیامبر (ص) است. آنان این عمل شکافتن شکم و قلب پیامبر (ص) را حداقل در پنج مورد استدلال نموده اند.

در روایات اهل سنت تعارض شدیدی در مورد این عمل جراحی دیده می شود تعارض از حیث زمان و مکان، تعارض از حیث اینکه چه کسی یا کسانی این عمل جراحی را انجام داده اند و این که چه چیزی از شکم و قلب پیامبر (ص) بیرون آوردند و چه چیزی را داخل قلبش گذاشته اند. همچنین تعارض این روایات با روایات مهر نبوت و آیات و نیز دهها اشکال دیگر.

با توجه به شواهد فراوان قرآنی، روایی و تاریخی، این روایات پایه و اساس ندارد و طبق گفته برخی دانشمندان فریقین؛ جعلی و از اسرائیلیات است. و لذا از این روایات جز تمسخر گرفتن شخصیت پیامبر و توهین رسالت، چیزی عاید نمی شود.

یازده آیه از قرآن ذکر شده که همگی مربوط به نبی مکرم اسلام (ص) است. این آیات دارای عناوینی هستند که برخی به ظاهر آنها تمسک جسته و شبهاتی را مطرح نموده اند؛ مانند غفران و مغفرت الهی در آیه اول و دوم سوره فتح؛ که توهم شده غفران وقتی تعلق می گیرد که گناهی صادر شده باشد. یا عناوین ذنب، توبه، نسیان، عفو، خوف و خشیت و حرمت که مورد استشهاد ظاهربینانه قرار گرفته در این نوشتار بررسی و نقد شده است.